بررسی شاخص dmft و تأثیر آموزش دندان پزشکی بر سلامت دهان و دندان در دانشجویان دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی ۸۹-۱۳۸۸

مقدمه: پوسیدگی دندان جزء شایع ترین بیماری های مزمن انسان در سطح جهان می باشد که سالانه هزینه های بسیاری را به مردم و سیستم های بهداشتی-درمانی تحمیل می کند. این مطالعه به منظور بررسی رابطه ی شاخص dmft با عوامل مختلف موثر برآن در دانشجویان دندان پزشکی طراحی گردید . تاثیر آموزش دندان پزشکی بر سلامت دهان و دندان دانشجویان مزبور مشخص نماید. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی- مقطعی، تمامی دانشجویان دوره ی دندان پزشکی عمومی(202 نفر) دانشکده ی دندان پزشکی اصفهان از نظر شاخص dmft و رعایت بهداشت دهان و دندان مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای ارزیابی شاخص dmft از مشاهده ی بالینی و برای سنجش رعایت بهداشت دهان و دندان از ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استفاده شد . اطلاعات حاصله با نرم افزار  spss و با به کارگیری آزمون های همبستگی ، آزمون های همبستگی کروسکال و الیس و من-ویتنی انجام شد.بررسی فراوانی ارزیابی شد. (05/0= α ) یافته ها: میانگین شاخص dmft در کل جمعیت تحت مطالعه برابر 43/5 به دست آمد، که در مردان برابر 54/5 و در زنان 33/5 و معنی دار نبود . میانگین شاخص dmft در بین دانشجویان سال های مختلف تحصیل نیز تفاوت معنی داری نداشت. استفاده از نخ دندان بین دانشجویان در سال های مختلف تحصیلی تفاوت معنی داری را نشان داد امّا تعداد مرتبه ی استفاده از مسواک تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که ارتقاء آگاهی در زمینه ی سلامت دهان و دندان و تاکید بر آموزش بهداشت دهان و دندان ضروری است .